- SACRICOLA
- SACRICOLAapud Solinum c. 1. ubi de Sacello Herculis in Foro Boario, quo nec canibus nec muscis ingressus erat. Etenim cum viscerationem Sacricolis daret, Myagrum Deum dicitur imprecatus; clavam vero in aditu reliquisse, cuius olfactum refugerent canes: sunt sacri cultores, omnes qui sacris intersunt, non soli Sacerdotes. Huic enim viscerationi Herculeae Evander, cum rusticorum turba, aderat. Usurpavit vocem, de Iuliano Imperatore Ammianus, qui multas ex Solino dictiones et loquendi genera mutuatus est, l. 22. Idemque victimarius pro sacricola dicebatur, ad crebritatem hostiarum alludentibus multis. Visceratio autem d. l. epulum est vel convivium, quod ex visceribus, i. e. carnibus immolatarum hostiarum inter sacricolas agitabatur, uti videre est apud Servium, ad illud. l. 7. Aen. v. 716.------ ------ populique Latini etc.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.